En Küçük Çengelli İğne

Haftanın Şiiri - 27 Aralık 2010
Bir yılı daha bitiriyoruz, bu yılın son şiiri benim bir çalışmam..
Bu sene benim için oldukça anlamlı geçti ; Ocak ayında oğlum dünyaya geldi, Ağustos ayında annemi kaybettim, vs vs.. Yaşamın acı ve tatlı anlarını doyasıya yaşadım bu sene, belkide hayatım boyunca bu seneyi unutamayacağım...Üstünde çok düşündüm bu yılın ve bulduğum kısaca şu; bu sene HAYATIN ta kendisiydi.. Başlangıçların ve bitişlerin olduğu bir seneydi, 2010..Eminim herkes senenin son günlerinde birkaç saatini bu seneye düşünmeye ayıracaktır...Ümit ederim herkes bu seneyi HAYATI sonuna kadar hissederek yaşamıştır...
Yeni yılda yüzünüzde hep tatlı bir gülümseme olmasını temenni ederim..
Sağlıcakla kalın şiir-dostları :-)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
EN KÜÇÜK ÇENGELLİ  İĞNE                 (Annem ve Oğlum'a)
Ani gittin
        geldiğin gibi.
İçi ne kadar doluydu
altmışdokuz yılın
ne kadarında gülüş
ne kadarında acı vardı
        elimde çetele yok.
Ellerini hatırlarım
tel
    tel
       parmaklarını                            
ve gözlerini
neler görmüş
neleri görmek istememiş
belkide o yüzden
miyoptun
acılara set için.
Kucağını hatırlarım
doktora koşturan
kahvelerde adres soran
dudaklarını
işte o an anladım
bir kadının gücünü
bir annenin
        yıkılmazlığını.
Ortak fotoğrafımız kaldı,
geriye
        sen, ben ve oğlum,
senin son umudun
hayata bağlayan
son çengelli iğne
        en küçüğünden.
Ama yetmedi
        kum saatinde ki
        son
        zerre
        düşünce yere,
başlayınca
düdük sesi
ayrılma treninin
herkes yerini aldı
kompartımanda.
Ümit ederim
yerin iyidir
göremediğin sevgileri
ve yeşilleri
ve mavileri
ve leylakları
ve çiğdemleri
görürsün.
Arada bir
resmimize bak
yüreğinin üstünde
        sen, ben ve oğlum.
Hayatımızda ki
        en küçük çengelli iğne...
CEM ÖNCE